Nitroprusydek sodu i urapidyl, oba leki przeciwnadciśnieniowe, mają różne przeciwwskazania i działania niepożądane!

Niedawno lekarz oddziału zmienił nitroprusydek sodu stosowany w obniżaniu ciśnienia krwi na urapidyl. Ze względu na słabsze działanie przeciwnadciśnieniowe urapidylu w porównaniu z nitroprusydkiem sodu, przy stosowaniu tej samej dawki nie może on skutecznie hamować wzrostu ciśnienia krwi. Pielęgniarki mogą polegać wyłącznie na doświadczeniu, aby stale badać i dostosowywać, i muszą uważnie obserwować zmiany ciśnienia krwi.

Zatem, niektóre pielęgniarki skarżyły się, czy nie mogą dalej stosować nitroprusydku sodu? Dlaczego musimy stosować urapidil?

Dlaczego więc lekarze mieliby zastąpić nitroprusydek sodu urapidilem? Mając to pytanie na uwadze, autor uważnie przeczytał instrukcję obsługi nitroprusydku sodu, przejrzał zawarte w niej istotne informacje i zyskał głębsze zrozumienie tego leku.

1. Działania niepożądane nitroprusydku sodu:

Krótkotrwałe stosowanie z umiarem nie spowoduje działań niepożądanych. Toksyczna reakcja tego produktu wynika z jego metabolitów * * * i tiocyjanianów. * * * jest metabolitem pośrednim, a tiocyjanian jest metabolitem końcowym. Jeśli * * * nie można normalnie przekształcić w tiocyjanian, może wystąpić zatrucie, nawet jeśli stężenie tiocyjanianu we krwi jest normalne.

Oznacza to, że krótkotrwałe stosowanie na ogół nie powoduje kumulacji leku ani zatrucia. Jednak w miarę wydłużania się czasu użytkowania należy zwracać uwagę na efekt jego kumulacji.

Podczas regularnego leczenia należy regularnie kontrolować czynność wątroby i nerek pacjenta. Jeśli pozwalają na to warunki, można monitorować stężenie tiocyjanianów we krwi. W przypadku zastosowań przekraczających 48-72 godziny, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek, należy codziennie mierzyć poziom * * * tiocyjanianów w osoczu, przy czym stężenie tiocyjanianów nie przekracza 100% μ G/ml, * * * nie przekracza 3 μ Mol/ml, jeśli zostanie przekroczony, należy przerwać podawanie leku.

W jakiej sytuacji w trakcie leczenia należy uważać na zatrucie lekami?

W przypadku zatrucia lub przedawkowania tiocyjanianów mogą wystąpić zaburzenia motoryczne, niewyraźne widzenie, majaczenie, zawroty głowy, ból głowy, utrata przytomności, nudności, wymioty, szum w uszach i duszność.

***W przypadku zatrucia lub przedawkowania objawy mogą obejmować zanik odruchów, śpiączkę, odległe tony serca, niedociśnienie, zanik tętna, różową skórę, płytki oddech i rozszerzone źrenice.

3. Którzy pacjenci są podatni na zatrucia?

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek są bardziej podatni na zatrucie tiocyjanianami.

Nitroprusydek sodu jest szybko metabolizowany we krwi, osiągając maksymalne działanie w ciągu 1-2 minut. Po odstawieniu efekt znika w ciągu 2-15 minut, z okresem półtrwania 2-30 minut. Tiocyjanian jest końcowym metabolitem nitroprusydku sodu, a jego okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi 3-7 dni, gdy czynność nerek jest prawidłowa.

Badania kliniczne za granicą wykazały, że istnieje liniowa zależność pomiędzy stężeniem tiocyjanianów w osoczu a całkowitą ilością podanego dożylnie nitroprusydku sodu, a także poziomem czynności nerek. Osoby z prawidłową czynnością wątroby i nerek, jeśli nie będą stosowane przez dłuższy czas, nie spowodują gromadzenia się * * * i tiocyjanianów, dzięki czemu nie nastąpi zatrucie. Jeśli jednak duża ilość nitroprusydku sodu przedostanie się do organizmu w krótkim czasie, organizm szybko zgromadzi dużą ilość wolnego cyjanku, co spowoduje względne zmniejszenie syntazy tiocyjanianowej w wątrobie i bezwzględne zmniejszenie syntazy tiocyjanianowej, gdy wątroba funkcja zostanie uszkodzona, spowoduje to przeszkody w procesie * * przekształcania się w tiocyjaniany, co prowadzi do * * zatrucia.

4. Używaj ostrożnie i wyłącz:

Wyłączony:

(1) Nadal brakuje badań na ludziach dotyczących rakotwórczości, teratogenności i wpływu tego produktu na kobiety w ciąży i karmiące piersią. Nie prowadzono także badań nad jego zastosowaniem u dzieci.

(2) Osoby w podeszłym wieku powinny zwracać uwagę na wpływ dysfunkcji nerek na wydalanie tego produktu leczniczego wraz z wiekiem. Osoby w podeszłym wieku również są wrażliwe na reakcje hipotensyjne, dlatego należy odpowiednio zmniejszyć dawkę.

Używaj ostrożnie w następujących sytuacjach:

(1) W przypadku niedostatecznego dopływu krwi do tętnic mózgowych lub wieńcowych zmniejsza się tolerancja na niedociśnienie.

(2) Kontrolując ciśnienie krwi podczas znieczulenia, jeśli występuje anemia lub mała objętość krwi, należy je skorygować przed podaniem.

(3) Kiedy wzrasta choroba mózgu lub inne ciśnienie wewnątrzczaszkowe, rozszerzenie mózgowych naczyń krwionośnych może jeszcze bardziej zwiększyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe.

(4) Gdy czynność wątroby jest upośledzona, produkt ten może pogorszyć uszkodzenie wątroby.

(5) Gdy czynność tarczycy jest niska, tiocyjanian metabolitu tego produktu może hamować wychwyt i wiązanie jodu, co może pogorszyć stan.

(6) Gdy czynność płuc jest upośledzona, produkt ten może zaostrzyć hipoksemię.

(7) Używanie tego produktu w przypadku braku witaminy B12 może pogorszyć stan.

5. Zastosowanie:

(1) Wlew dożylny: Przed użyciem rozpuścić 50 mg tego produktu w 5 ml 5% roztworu glukozy do wstrzykiwań, następnie rozcieńczyć w 250 ml do 1000 ml 5% roztworu glukozy do wstrzykiwań i wkraplać dożylnie do ciemnej butelki infuzyjnej.

Typowe dawkowanie dla dorosłych: wlew dożylny, zaczynając od 0,5 g/kg masy ciała na minutę. W zależności od odpowiedzi na leczenie dawkę dostosowuje się stopniowo, zwiększając ją o 0,5 g/kg na minutę. Powszechnie stosowana dawka wynosi 3 g/kg na minutę masy ciała, a maksymalna dawka to 10 g/kg na minutę masy ciała.

Typowe dawkowanie dla dzieci: wlew dożylny, 1,4-krotność masy ciała na minutę? G/kg, stopniowo dostosowuj dawkę w zależności od efektu.

(2) Mikropompowanie: Przed użyciem rozpuścić 50 mg tego produktu w 50 ml 5% roztworu glukozy do wstrzykiwań i rozpocząć pompowanie z szybkością 2 mg/h. Dostosuj w odpowiednim czasie ilość pompowanej cieczy w zależności od ciśnienia krwi.

6. Środki ostrożności dotyczące stosowania:

(1) Ten produkt jest wrażliwy na światło i ma słabą stabilność roztworu. Roztwór kroplowy powinien być świeżo przygotowany i przechowywany z dala od światła. Osobiście byłem świadkiem, że używany nitroprusydek sodu odpadł z powodu papieru chroniącego przed światłem, a cały płyn znajdujący się w strzykawce o pojemności 50 ml zmienił kolor na ciemnozielony. Nowo przygotowany roztwór ma kolor jasnobrązowy. Jeśli pojawią się jakiekolwiek nieprawidłowości, należy je natychmiast wyrzucić. Przechowywanie i stosowanie roztworu nie powinno przekraczać 24 godzin. Do roztworu nie należy dodawać innych leków.

(2) Zakłócenie diagnozy: Podczas używania tego produktu ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla we krwi, wartość pH i stężenie wodorowęglanów mogą się zmniejszyć; Stężenie * * * i tiocyjanianów w osoczu może wzrosnąć w wyniku metabolizmu tego produktu. W przypadku przekroczenia dawki może wzrosnąć stężenie mleczanu we krwi tętniczej, co wskazuje na kwasicę metaboliczną.

(3) Lek działa miejscowo drażniąco, należy uważać na wynaczynienie.

(4) W przypadku stosowania tego produktu do kontrolowanego niedociśnienia podczas znieczulenia u młodych mężczyzn, wymagana jest duża ilość, nawet bliska wartości granicznej.

(5) Jeśli kroplówka dożylna osiągnęła 10 kropli na minutę? G/kg, jeśli po 10 minutach ciśnienie krwi nadal będzie niezadowalające, należy rozważyć zaprzestanie stosowania tego produktu i przejście na inne leki hipotensyjne lub dodanie innych leków przeciwnadciśnieniowych.

(6) W przypadku wystąpienia niewydolności lewego serca stosowanie tego produktu może przywrócić funkcję pompowania serca, ale jeśli towarzyszy mu niedociśnienie, należy jednocześnie dodać leki inotropowe dodatnie na mięsień sercowy, takie jak dopamina lub dobutamina.

(7) Podczas stosowania tego produktu może czasami wystąpić wyraźna oporność na leki, co należy uznać za zwiastun zatrucia. W tym momencie zmniejsz prędkość infuzji, aby zniknęła.

7. Dbajcie o stosowanie nitroprusydku sodu i zapewnijcie edukację zdrowotną.

Ze względu na to, że nitroprusydek sodu zaczyna działać w ciągu 1-2 minut od dostania się do organizmu człowieka i znika po zaprzestaniu infuzji na 1-10 minut, pacjenci często wymagają długotrwałego przyjmowania leku. Dlatego też podczas stosowania ważne jest, aby aktywnie przedstawić pacjentom i ich rodzinom cel stosowania i środki ostrożności związane ze stosowaniem nitroprusydku sodu oraz poinformować ich, aby nie dostosowywali samodzielnie szybkości infuzji. W przypadku stosowania mikropompy nie ma potrzeby zmiany przycisku regulacji na mikropompie, aby zapobiec samoczynnej regulacji szybkości infuzji lub nadmiernym lub częstym zmianom pozycji ciała, które mogą mieć wpływ na skuteczność lub wystąpić działania niepożądane. Podczas stosowania należy uważnie obserwować zmiany ciśnienia krwi i rejestrować je w odpowiednim czasie. Pacjenci z krwotokiem śródmózgowym z nadciśnieniem powinni powoli obniżać ciśnienie krwi i nie obniżać go do normy lub poniżej w krótkim czasie, aby uniknąć niedostatecznej perfuzji mózgowej. Gdy ciśnienie krwi utrzymuje się i nie spada, należy zwrócić uwagę na zjawisko podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego, szybko zidentyfikować przyczynę i w razie potrzeby wymienić leki hipotensyjne.

Działania niepożądane:

Sporadycznie występują bóle i zawroty głowy, nudności, zmęczenie, kołatanie serca, arytmia, swędzenie, bezsenność itp. Niedociśnienie pozycyjne występuje rzadziej niż prazosyna i nie powoduje reakcji na pierwszą dawkę.

Uwagi:

Przed zastosowaniem tego produktu w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi należy zachować pewien odstęp czasu i w razie potrzeby dostosować dawkowanie tego produktu.

2. Nagły spadek ciśnienia krwi może spowodować bradykardię, a nawet zatrzymanie akcji serca, a okres leczenia na ogół nie przekracza 7 dni.

3. Kierowcy lub operatorzy maszyn powinni używać go ostrożnie, ponieważ może to mieć wpływ na ich zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi.

4. Spożycie w nadmiernych ilościach może spowodować niedociśnienie, uniesienie kończyn dolnych i zwiększenie objętości krwi, a w razie potrzeby zastosować leki wazopresyjne.

5. Osoby starsze i osoby z zaburzeniami czynności wątroby mogą zwiększyć skuteczność tego produktu, na co należy zwrócić uwagę.

Z działań niepożądanych i skutków ubocznych obu leków wynika, że ​​urapidyl jest znacznie bezpieczniejszy niż nitroprusydek sodu, dlatego lekarze muszą go wymienić w odpowiednim czasie.